Palmy wielkanocne

Treść

Palmy wielkanocne.

W niedziele Palmową, na pamiątkę wjazdu Chrystusa do Jerozolimy (Jerozolimy jak zwyczaj każe), święci się palmy. Zwyczaj ten wiąże się również ze starym kultem wiecznie zielonej gałązki drzewa życia. Świecenie palm ma miejsce na całym obszarze Polski, jednak nigdzie nie ma tak wysokich pięknie zdobionych palm, jak na Sądecczyźnie.
W naszej Gminie palmy wykonuje się z gałązek wierzbowych baziami oraz z leszczyny. Palmy dochodzą nawet do kilkunastu metrów wysokości i są dziełem Koła Gospodyń Wiejskich i gospodarzy. Wysokość palm uzależniona jest od wysokości kościoła. Aby palmy były wyjątkowo strojne przygotowuje się dziesiątki kwiatów z bibuły, czasem nawet kwiatów z materiału, a pomiędzy te kolorowe kwiaty wplata się gałązki bluszczu. Dawniej pięknie zrobione palmy owijano batami, które furmanom czy pastuchom służyły do poganiania koni i bydła.

Nadchodzi palmowa niedziela przed kościołem gromadzą się dzieci z małymi palemkami, widoczne są i palmy większe, zaś najwyżej ponad tłum unoszą się kilkunastomotorowe różnokolorowe palmy wielkanocne. Wiatr kołysze lasem kolorowych palm a wstążki mienią się wieloma kolorami. To szczególnie piękny jedyny w swoim rodzaju widok. Następuje Msza Święta i poświecenie palm. Poświęconej palmie przypisywano własności lecznicze i magiczne, połykanie bazi miało być skutecznym lekarstwem na ból głowy, gardła czy bezsenność. Po powrocie z kościoła gospodarz wnosił palmę do obory, gdzie gładził nią krowy, aby były ładne i dawały dużo mleka. Część gałęzi z palm umieszczano w izbie za obrazami świętych. W wielki piątek z gałązek palm robiono krzyżyki, strojono je wstążkami i przed świtem w poniedziałek wielkanocny wbijano je w ziemię orną, aby dobrze rodziła. Takie krzyżyki z palm przybijano również nad drzwiami domu i zabudowań gospodarczych, ponieważ miały one chronić przed piorunami i złymi ludźmi.

Za tydzień o chrześcijańsko – ludowych obrzędach Wielkiego Tygodnia

Autor: ...